Μήνυμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη από τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη στέλνουν οι εκδόσεις Ατέχνως.
Το κεντρικό σύνθημα του περιπτέρου είναι:«Και από τη ΔΕΒΘ να ακουστεί μέχρι τη Γάζα Λευτεριά στην Παλαιστίνη».
Σε δελτίο Τύπου των εκδόσεων Ατέχνως σημειώνονται τα εξής:
Μήνυμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη από τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη στέλνουν οι εκδόσεις Ατέχνως. Το κεντρικό σύνθημα του περιπτέρου είναι: Και από τη ΔΕΒΘ να ακουστεί μέχρι τη Γάζα Λευτεριά στην Παλαιστίνη.
Μήνυμα που συνοδεύεται με ένα έργο του εικαστικού Κώστα Ευαγγελάτου εμπνευσμένο από το δράμα του Παλαιστινιακού λαού.
Μήνυμα που δεν πέρασε απαρατήρητο. Και δεν είναι μόνο οι επισκέπτες που το είδαν… Το μήνυμα ελήφθη…
Η ανταπόκριση του κόσμου δικαίωσε την επιλογή των εκδόσεων Ατέχνως.
Ο χώρος του βιβλίου δεν είναι Eurovision, και καμία λογοκρισία, κανείς περιορισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.
Οι εκδόσεις Ατέχνως βρίσκονται στο Περίπτερο 13 Stand 61
ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 16-19 ΜΑΗ
Εκδήλωση-παρουσίαση στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης 16-19 Μάη 2024
του βιβλίου του Πάνου Γκαργκάνα «Για ποια Αριστερά παλεύουμε-Επαναστατική εναλλακτική στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ»
Σάββατο 18/5, 3-4μμ, Εξώστης 2
Θα μιλήσουν για το βιβλίο: Γιώργος Τσιάκαλος, επίτιμος καθηγητής ΑΠΘ Κώστας Πίττας, Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο
Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο θα βρίσκεται στο Stand 117
Από τη Θεσσαλονίκη ξεκινούν οι φετινές εκθέσεις βιβλίου, όπου την Πέμπτη 16 Μάη ανοίγει τις πύλες της η 20ή Διεθνής Έκθεση Βιβλίου που θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 19/5. Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο θα είναι εκεί, όπως όλα τα τελευταία χρόνια, με τις εκδόσεις του και όλο τον πλούτο της μαρξιστικής σκέψης στο stand 117.
Στα πλαίσια της έκθεσης, το Σάββατο 18/5, στις 3μμ, θα πραγματοποιηθεί στον Εξώστη 2 εκδήλωση-παρουσίαση της 2ης έκδοσης του βιβλίου του Πάνου Γκαργκάνα «Για ποια Αριστερά παλεύουμε – Επαναστατική εναλλακτική στην κρίση του ΣΥΡΙΖΑ». Θα μιλήσουν για το βιβλίο ο Γιώργος Τσιάκαλος, επίτιμος καθηγητής ΑΠΘ και ο Κώστας Πίττας, από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο. Μέσα στην προεκλογική περίοδο θα είναι μια ευκαιρία να συζητήσουμε τι κάνει η Αριστερά απέναντι στην καταστροφική κυβέρνηση της ΝΔ, που κλονίζεται κάτω από ένα μεγάλο κύμα αγώνων σε όλα τα μέτωπα.
Μια ενδιαφέρουσα εικαστική έκθεση του Κώστα Σπανάκη θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στα Χανιά κι η οποία θα φιλοξενηθεί στο Μεγάλο Αρσενάλι από τη ∆ευτέρα 13 Μαΐου έως και το Σάββατο 18 Μαΐου (ώρες λειτουργίας: 11πμ – 3μμ, 7 – 11μμ).
Οι «Γαλάζιες Κυρίες», η πασίγνωστη τοιχογραφία της Υστερομινωικής περιόδου από το Μινωικό ανάκτορο της Κνωσού, γίνεται πηγή έμπνευσης για το δημιουργό που μας παρουσιάζει μια σειρά από χειραφετημένες και δυναμικές γυναίκες σε μια χρονική περίοδο από την Μινωική Κρήτη έως τη δεκαετία του ’60 μέχρι και σήμερα. Οι «Γαλάζιες Κυρίες» συνομιλούν με την ιστορία, με την pop κουλτούρα, την τεχνολογία και η αποτύπωση τους, σε εμένα προσωπικά, θύμισε τουριστικές αφίσες από εκείνη την εποχή που η κατασκευή αφίσας ήταν μια ολόκληρη τέχνη (στις «χρυσές» εποχές της ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού κι έπειτα).
Έργο του Κώστα Σπανάκη.
Πέρασα από τον χώρο της έκθεσης την ώρα που ετοιμάζονταν από τον καλλιτέχνη. Χωρίς να έχω εικόνα της προηγούμενης (οι πρώτες «Γαλάζιες Κυρίες» παρουσιάστηκαν στο Πολύκεντρο Βουκολιών του ∆ήµου Πλατανιά τον Νοέµβριο 2022) ή του συνολικότερου έργου του Κώστα Σπανάκη, μπορώ να πω ότι ο δημιουργός προσπαθεί να αναδείξει τις σχέσεις της ζωγραφικής με άλλες τέχνες (φωτογραφία, κινηματογράφος, κόμικς) ή με την ίδια την εικαστική τέχνη (δείτε την πρώτη εικόνα της ανάρτησης με τον Πάμπλο Πικάσο). Τέλος, η ζωγραφική του είναι ανθρωποκεντρική και συνδέει την ελληνική ιστορία με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα μέσα από τη χρήση φωτεινών χρωμάτων με το γαλάζιο να κυριαρχεί.
Διαβάζω σε διάφορες σελίδες ότι από τον επόμενο μήνα θα χρειαζόμαστε τρία ευρώ (3 €) για τον καφέ στο χέρι. Άντε, λίγο ακόμα θέλουμε για να τον τρώμε ωμό μέσα από τη χούφτα μας, όπως στο περιστατικό που περιγράφει ο Γιάννης Μπεράτης στο εξαιρετικό μυθιστόρημα «Το πλατύ ποτάμι» (πρωτοεκδόθηκε το 1946 από τις εκδόσεις Ερμής). Ο Μπεράτης υπηρέτησε ως εθελοντής με το βαθμό του ανθυπολοχαγού στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα:
Από μέσα (φαίνεται πως τα πράματα κάπου σκαλώσανε) ακούγανε συνεχώς (ας ήταν η πόρτα κλειστή) κουδουνίσματα κι αδιάκοπες τηλεφωνικές κλήσεις. Ε! που να πάρ’ η οργή που να μην ξέρει αυτός Ιταλικά να καταλάβει κάτι… Εκεί θα ‘πρεπε να ‘ναι κάποιος που να ξέρει κάπως αυτά τα ιταλικά.
— Ξέρεις, Μπεράτη, τον διέκοψε ο Σγουρός, πως κάναμε μεγάλη βλακεία που δε σε ντύσαμε εσένα στρατιώτη, και δε σε στείλαμε; Ε! που να πάρει η ευχή!
— Εγώ, κύριε Διοικητά, θα ‘μουνα πρόθυμος — αλλά, καταλαβαίνετε, πρώτη μέρα που ‘ρθα εδώ, κι έτσι ακατατόπιστος… δεν ήξερα ακόμη αν έχω το δικαίωμα να το ζητήσω… κι αφού δεν μου ‘πατε και τίποτα…
— Και δεν το ‘λεγες, μωρέ παιδί! και δεν το ‘λεγες! Αχ! με κάνεις και σκάω τώρα, μωρέ Μπεράτη! — κι ο Σγουρός με το τακούνι της μπότας του κοπάνισε μια γερή στο καταφλογισμένο κούτσουρο που ήτανε δίπλα του.
Έλα, μωρέ λοχία — καλός και άξιος είσαι, μα κάνεις και δεκαπέντε ώρες να μας τα πεις, μωρέ παιδάκι μου.
Μα τι να σου πει, κύριε Διοικητά; Μήπως δε στα λέει…
— Είσαστε κουρασμένοι, παιδιά; είπε άξαφνα ο Σγουρός.
Μπα που είναι κουρασμένοι! Και να ‘ναι λίγο κουρασμένοι, τι σημασία έχουν όλ’ αυτά, κύριε Διοικητά. Άκου λοιπόν, το παρακάτω. Δεν τους είπες να σου τα πουν όλα με το νι και με το σίγμα; Λοιπόν κουδουνούσανε από μέσα, κουδουνούσανε, και φαίνεται πως γινόταν μεγάλη φασαρία και πως δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν και κάπως τα ‘χανε χάσει, κύριε Διοικητά, έτσι που τους ήρθε ξαφνικά το γράμμα και δεν ξέρανε τι να κάνουν κι όλο ρωτούσαν από δω κι από κει για τι απάντηση να δώσουν και μου φαίνεται (ας μην καταλαβαίνω ιταλικά) πως δεν μπορούσαν να βρουν τον αρμόδιο κι ο ένας τους ξαπόστελνε στον άλλον — μια χάβρα*· χάβρα εβραίικη δηλαδή, κύριε Διοικητά. Τους ακούγαμε, και μεις καθόμαστε απ’ έξω, σε κείνο το παγκάκι που μας είχανε βάλει να καθίσουμε. Τώρα, μετά τα τσιγάρα, όλοι ήτανε δίπλα μας, γελούσαν κι όλο μας κάναν νοήματα — κι ένας λοχίας μέσα σ’ ένα κράνος μάς έφερε να μας τρατάρει καφέ.
— Καφέ; Πώς καφέ μέσα στο κράνος; είπε ο Σγουρός.
— Ναι, καφέ με ζάχαρη· ανακατεμένα.
— Πώς καφέ με ζάχαρη;
— Να, έτσι, χοντροκομμένο καφέ με ζάχαρη· ανακατεμένα.
— Και πώς το τρώνε αυτό; ρώταγε πάλι ο Σγουρός — έτσι;
— Ναι, έτσι, κύριε Διοικητά· με τη χούφτα.
— Άλλο και τούτο! — και λοιπόν;
— Καλό ήτανε, δε σου λέω όχι, μα να σου πω την αλήθεια, ούτ’ εγώ, ούτε ο Δημήτρης, στην αρχή, θέλαμε να πάρουμε — μα καταλαβαίνεις, για να μη τους προσβάλεις… πήραμε, επιτέλους, από μια χούφτα ο καθένας κι είπαμε κι ευχαριστώ. Και τότε μας φέρανε από δυο άσπρα ψωμάκια του καθενός και τυρί μέσα σε ασημένιο χαρτί, και δώσ’ του όλο και μαζευόντουσαν γύρω μας, μας αγκαλιάζανε από παντού κι όλο κάτι λέγανε. Εκείνοι μιλούσαν ιταλικά, εμείς απαντούσαμε ελληνικά — ο Θεός κι η ψυχή τους τι καταλάβανε· όσο καταλάβαμε κι εμείς. (Ο λοχίας κι ο Δημήτρης γελούσανε, βγάζανε απ’ τις τσέπες τους το τυρί και τα ψωμάκια για να μας τα δείξουν — κι όλο θέλανε να μας προσφέρουν κι εμάς).
Όχι, όχι, ευχαριστώ, έλεγε ο Σγουρός κι εγώ. Εμείς φάγαμε — ας τα κρατήσουν αυτοί.
Κάτσαμε πολλή ώρα έτσι, ώσπου βγήκε πάλι εκείνος ο αξιωματικός από μέσα και του ‘δωσε τούτο δω το γράμμα. Κι άκου να δεις! τώρα μόλις διάταξε να τους δέσουνε τα μάτια (που τους τα δέσανε αμέσως με δυο άσπρα μαντίλια), στην επιστροφή, αφού στον ερχομό είχανε δει ό,τι είχανε να δούνε! Άκου παλαβομάρες, κύριε Διοικητά!
* Ο τίτλος δικός μου για τις ανάγκες της ανάρτησης
Μουσική: Λουκάς Θάνος, Ερμηνεία: Γιώργος Ξυλούρης, Δίσκος: Σάλπισμα (1978), Εδώ ακούμε ένα σπάνιο ντοκουμέντο από τις πρόβες του τραγουδιού. Από το album «Ο Νίκος Ξυλούρης τραγουδά Λουκά Θάνο (Ανέκδοτα & πρόβες)» που κυκλοφόρησε το 2021.
Μια διαφορετική μελοποίηση του γνωστού ποιήματος από τον Θανάση Γκαϊφύλλια και από τον δίσκο «Stavento» (Δίσκοι Κύτταρο Κομοτηνή, 1999)
Λογοτεχνία & Σκέψη 