Σχόλιο: Ειρηναίος Μαράκης
Η χρονιά πέρασε με αρκετό διάβασμα, με πολλά βιβλία που αγοράστηκαν ή δανείστηκαν από την δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης μου, χωρίς να ανοίξει ούτε μία σελίδα από αυτά, και με άλλα που αποτέλεσαν αφορμή για ποικίλες συζητήσεις με φίλους ή και με τον εαυτό μου. Βλέπετε, είναι πολύ πιο εύκολο να βρει κάποιος και οι φίλοι του κοινές προτιμήσεις σχετικά με την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο παρά με την λογοτεχνία. Άλλωστε η κουλτούρα μας κυριαρχείται από τη δύναμη της εικόνας και όχι των λέξεων…
Η αναγνωστική χρονιά ξεκίνησε με δύο έργα του Τζορτζ Όργουελ (1984, Η Φάρμα των Ζώων από τις εκδόσεις Ωκεανίδα και την εφημερίδα Καθημερινή) και συνέχισε με μια μελέτη για τον Ναζίμ Χικμέτ στην Ελλάδα (Ηρακλής Κακαβάνης, εκδ. Ατέχνως, 2020). Οι νέοι ποιητές και συγγραφείς (Γιάννης Νικολούδης, Χώμα και κόκαλα, εκδ. Σκαρίφημα, 2021 – Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος, Ακήρυχτος πόλεμος, εκδ. Δρόμων, 2021) είχαν μια θέση στη λίστα μου, μαζί με βιβλία άλλων Ελλήνων λογοτεχνών (Πέλα Σουλτάτου, Βασίλης Τσιαμπούσης, Θεοχάρης Παπαδόπουλος, Δημήτρης Τρωαδίτης, Νίκος Καββαδίας, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Αργύρης Χιόνης κ.α).
Για ακόμα μια φορά, η ξένη λογοτεχνία έχει τη μερίδα του λέοντος στις προτιμήσεις μου και ο Τζόζεφ Κόνραντ (1857-1924) κατέκτησε την πρώτη θέση στις επιλογές μου (Η καρδιά του σκότους, Ο νέγρος του «Νάρκισσου», Ο μαύρος υποπλοίαρχος κ.α. από τις εκδόσεις Ερατώ και σε μετάφραση της Σπάρτης Γεροδήμου). Η χρονιά κλείνει ξανά με Τζόζεφ Κόνραντ και με τρία διηγήματα που μετέφρασε ο μεγάλος πεζογράφος Άγγελος Τερζάκης (Τυφώνας – Φαλκ – Τα νιάτα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2005) .
Από τη λίστα μου ξεχωρίζω την επανέκδοση του μυθιστορήματος «Ο μεγάλος αποχαιρετισμός» του Ρέιμοντ Τσάντλερ (εκδ. Κάκτος, 2021), την δεύτερη ανάγνωση, μετά από τρία ή τέσσερα χρόνια, της «Λέσχης» του Στρατή Τσίρκα (εκδ. Κέδρος) καθώς και τις ιστορίες του Αλεξέι Κ. Τολστόι «Η οικογένεια του βρικόλακα» και «Συνάντηση μετά από τριακόσια χρόνια» (εκδ. Ροές). Αλλά αυτό που πραγματικά με άγγιξε είναι το μυθιστόρημα «Τη νύχτα που έσβησαν τ’ αστέρια» (εκδ. Καστανιώτη) του Βασίλη Παπαθεοδώρου, για το οποίο θα υπάρξει ξεχωριστή ανάρτηση. Αντίθετα, στις απογοητεύσεις του 2021, η «Εξημέρωση» (εκδ. Πατάκη, 2020) του Δημοσθένη Παπαμάρκου έχει την πρώτη και μοναδική θέση. Στη λίστα του 2021 δεν περιλαμβάνω τα άπαντα του ποιητή Θεόδωρου Μπασιάκου (γκαν γκαν μυτεράν, εκδ. Πανοπτικόν, 2021) και ο μόνος λόγος είναι ότι η μελέτη, και όχι η απλή ανάγνωση, του βιβλίου συνεχίζεται ακόμα.
Στη συνέχεια παραθέτω ένα κατάλογο με όλα τα βιβλία που ολοκλήρωσα φέτος. Οι φωτογραφίες είναι από το σημειωματάριο που κρατάω από τον Δεκέμβρη του 2019. Αν και διατηρώ προφίλ στο Goodreads, θεωρώ ότι σε περιπτώσεις όπως εδώ ο χειρόγραφος τρόπος είναι ο καλύτερος.
Λογοτεχνία & Σκέψη 