SPLEEΝ
Θὰ φύγω σὲ ψηλὸ βουνό, σὲ ριζιμιὸ λιθάρι
νὰ στήσω τὸ κρεβάτι μου κοντὰ στὴ νερομάνα
(Νικηφόρος Βρεττάκος, Πικραμένος αναχωρητής, Τα θολά ποτάμια, 1950)
Στο δρόμο βαδίζουμε
σκυφτοί, χωρίς ελπίδα
στο μυαλό ακονίζουμε
μια αιχμηρή λεπίδα.
Τρέμουν τα χέρια μας
τρέμει και η καρδιά
που ψάχνει στα νυχτέρια μας
φιλί και αγκαλιά
μα έρχεται ένα πρωί
που όλα έχουν τελειώσει
ούτε αγκαλιά, ούτε φιλί
κανένας να μας νιώσει…
Στο δρόμο βαδίζουμε
σκυφτοί, χωρίς ελπίδα
και στο μυαλό ακονίζουμε
μια αιχμηρή λεπίδα.
Ειρηναίος Μαράκης
4/12/2018 – 8/6/2024
(Μια άσκηση από παλιά πάνω σ’ ένα γνωστό ποιητικό θέμα. Δεν αποτελεί σχόλιο για τις Ευρωεκλογές ή για την τρέχουσα επικαιρότητα. Αναδημοσίευση από το blog Κίβδηλη Αντιόχεια)
Λογοτεχνία & Σκέψη 