Βαρετή Πέμπτη*
Βαδίζεις απόγευμα στο κέντρο της πόλης
δίχως παρέα και θέλεις καφέ. Η μέρα ξεκίνησε
μια απ΄τα ίδια ,δουλειά στο γραφείο μιζέρια ρουτίνα.
Σε ένα παγκάκι ρεμβάζεις κάτω απ΄τον ήλιο, κλείνεις τα
μάτια σου κρατώντας στο χέρι έναν «σπαστό».
“Bαρετή Πέμπτη” μονολογείς, και σου λείπε ι η ουσία. Ενδιαφέρον
καινούργιο στην ζωή γυρεύεις ,και μοιάζει λάφυρο της επιθυμίας.
Γυναίκα, ταξίδια, διασκέδαση. Η αλήθεια κρύβεται κάπου στις λέξεις, ο
χρόνος κυλάει όμως και δεν αντέχεις.
Στις σκέψεις στριμώχνεις διαθέσεις, συνήθως όμως αυτές δεν γίνονται πράξεις.
“Bαρετή Πέμπτη” μονολογείς και θυμάσαι τι φταίει. Πείσμα σου έλειπε, τύχη;
Συγκρούεται η λογική με τα κενά σου. Η μνήμη μοιάζει παιχνίδι, μα δίχως κανόνες.
Βραδιάζει και πρέπει να φύγεις. Άργησες να γυρίσεις ,στο τριάρι που μένεις.
*από την πρόσφατη ποιητική συλλογή του Νίκου Βαρδάκα «Στην Μνήμη» (εκδόσεις 24 γράμματα)